De derby van de gemeente Borne in de 4e klasse A werd op deze mooie paaszaterdagavond, hoge woordwaarde bij het scrabbelen overigens, gespeeld in een prachtige ambiance. Beide ploegen trokken veel supporters naar Sportpark ’t Wooldrik, waar we prima werden ontvangen. Voor beide ploegen stond er genoeg op het spel. Borne om plek 2, 3, of 4 te verdedigen en onze ploeg om afstand te nemen van een rechtstreekse degradatie plek, of nacompetitie positie.
Beide teams kenden de nodige afwezigen. Borne achterin en op het middenveld, ZV moest het doen zonder de geblesseerden Luuk Nijenhuis en Jelmer Kuipers. Ook was Ramon van Os maar maximaal een helft inzetbaar, terugkomend van een vervelende hamstring blessure.
De op leeftijd zijnde scheidsrechter van dienst deed zijn werk naar behoren, maar had alleen een klein beetje de pech, dat beide verdedigingen kozen voor de lange bal. Om dit goed te kunnen belopen zou ook Bjorn Kuipers in verlegenheid worden gebracht.
Beide ploegen begonnen met maximale inzet aan deze pot, wat geregeld behoorlijke overtredingen opleverde. Vaak werden daarbij ook nog veel extra geschreeuw en of doorrol acties toegevoegd. Bij een vrij onschuldig duel werd de uit het A elftal overgehevelde Kees ten Broeke, dusdanig aan zijn ribben geraakt, dat een bezoek aan de eerste hulp noodzakelijk was. De voor hem ingevallen Ramon van Os kwam zodoende niet de geplande 45, maar 70 minuten in het veld.
Op een enkel kansje na voor beide partijen, werd er weinig gecreëerd. De achterhoedes overheersten. Aan ZV kant verdiende invaller Brian Sonder een groot compliment doordat hij in de lucht gretig en volledig onverslaanbaar was.
Na de rust gingen de kijkcijfers omhoog, doordat er steeds meer ruimte kwam voor beide ploegen om te voetballen. Het was onze opkomende rechtsback Thomas Klaasen, die op de helft van de tegenstander een mooie strakke bal lanceerde, richting de vrijstaande Ramon op de penalty stip. Deze haalde met een schitterende volley de bal uit de lucht en via de grond, langs keeper Post, tegen de touwen. 0-1, zouden we dan heel misschien …….. .?
Neen, Borne werd sterker en sterker en nam de regie in deze wedstrijd. Na een paar hectische situaties voor het doel van Myron Eleveld, waar we heel goed wegkwamen, kwam de verdiende 1-1. Een mooie combinatie door het midden werd prima afgerond door captain Sven Pieterson, die met een droge knal onze doelman verschalkte. 1-1.
Langs de kant ging een ieder er vanuit dat Borne zou doordrukken, maar gelukkig bleef de angel dit keer uit hun spel. Sterker nog, ZV kroop uit zijn sculp en kwam weer aan aanvallen toe. Wederom over rechts, weer via Thomas Klaassen, die met een mega sprint de bal nog net voor de achterlijn kon voorzetten. Wederom strak, doelman Post kon de bal niet helemaal klemmen, liet hem los en zag tot zijn schrik dat Ramon zich over de bal ontfermde, schermde hem af en tikte de bal binnen 1-2. Na de wedstrijd vertelden een aantal spelers mij nog nooit zo een uitbarsting van vreugde van hun supporters te hebben meegemaakt. Zenderen stond achter onze ploeg.
Borne ging alles of niets spelen en kreeg dit keer niets. Zelfs kregen zij nog een derde treffer om de oren, toen doelman Post iets te veel tijd nam om zijn voorhoede met een lange bal te voeden. De ingevallen A speler Justin Sonder blokkeerde zijn trap poging net buiten de box en zag tot zijn grote genoegen de bal in de verte in het doel carramboleren.1-3, een volgende vreugde explosie was het gevolg.
Alles overschouwend een gelukkige en misschien wel verdiende overwinning, waarbij een ding heel erg duidelijk naar voren komt, Ramon van Os is voor onze ploeg een onmisbare schakel om ons in de 4e klasse te handhaven.
Door: Hennie Besselink