‘Een stunt van Zenderen Vooruit blijft uit’, schreef de Tubantia maandagochtend. En helaas bleef deze inderdaad uit. Wij, maar ook ons publiek, had een ietwat spannendere wedstrijd verwacht.
Na twee weken rust begonnen wij woensdagavond met een oefenwedstrijd tegen Broekland. Daarnaast trainden wij donderdagavond twee uur en waren we weer klaargestoomd na de kerst om een goede pot tegen de Tukkers neer te zetten. Thuis in oktober was dit onze eerste wedstrijd in de Tweede Divisie en hadden we goed gespeeld. We waren continue gelijk opgegaan en hadden de wedstrijd nipt verloren met 18-20. We wisten dat het vandaag een lastige pot zou worden. Tukkers moest de punten pakken om zo de koppositie te behouden/verstevigen.
Om klokslag 19.15 begonnen we, met een goedgevulde tribune, aan de wedstrijd. De eerste 10 minuten ging het gelijk op (van 1-1 naar 4-3). Iedereen genoot van het spel en het publiek was volop aanwezig. Daarna mistten we echter een penalty en vanaf dat moment waren wij niet meer scherp in de afronding en verdediging. Waar de verdediging normaal gesproken onze kracht is werd er niet goed gecommuniceerd en liep de Tukkers uit naar 8-4. We bleven rustig en hadden vertrouwen in elkaar. We hadden immers wel vaker een grote achterstand overbrugt. Echter werd de frustratie groter toen de Tukkers drie keer een break-out op rij kon lopen door slordige fouten aan onze zijde. Met een stand van 10-4 moesten we risico nemen, maar het liep anders. We gingen, mede door hun uitstekende keepster, de rust in met een achterstand van 13-5.
In de rust, waar we normaal allemaal druk door elkaar heen praten, waren we stil. Hoe kon dit gebeuren en waar waren onze gedachtes? De coach pepte ons op en we mochten onze koppies niet laten hangen. We wilden de tweede helft laten zien dat we terug konden komen van een achterstand. Dit deden we gelukkig knap. Onze verdediging stond weer als een muur en we pikten weer twee mooie doelpunten mee, waar De Tukkers niet tot scoren kwam. Echter was dit niet van lange duur. Open kansen werden gemist en we waren vaak te slordig. Als dan zelfs de break-outs niet meer goed aankomen moet je spreken van een mindere wedstrijd. Toch herstelden we redelijk en kon het publiek met vlagen genieten van mooi handbal. De achterstand was alleen in de eerste helft te groot om het gat te overbruggen. De punten gingen terecht naar de Tukkers en we verloren met 23-16. We willen ons publiek bedanken, welke in grote aantallen naar Albergen waren gekomen om ons aan te moedigen.
Aankomende zaterdag spelen we om 19.30 tegen Wijhe voor een revanche. De vorige keer werd het een gelijkspel, dus het beloofd een spannende wedstrijd te worden. Allen tot dan.