De gehele ochtend leek de mist spelbreker te worden, vanaf de middenlijn kon je onmogelijk beide doelen waarnemen. Gelukkig werd het vanaf 12.00 uur in ieder geval dusdanig, dat spelen verantwoord werd. Manderveen parkeerde vanaf de eerste minuut de bus. Ergens hadden ze blijkbaar vernomen dat dit niet de favoriete speelwijze was van onze ploeg. En gelijk kregen ze. ZV probeerde via de vleugels met de opkomende backs, Ivar Hakkenbroek over links en Luuk Nijenhuis over rechts, met hoge ballen, de Manderveen defensie in verlegenheid te brengen. Maar laat nou het wegkoppen van hoge ballen het sterke punt te zijn van hun defensie. En als er een keertje iets van een kans zich aandiende, misten onze spitsen scherpte en overzicht. Rust 0-0.
Naar mate de wedstrijd vorderde kregen de Manderveners steeds meer energie, omdat er een kostbaar punt voor hen in het verschiet lag. Ook kregen zij enkele kansen. Maar gelukkig veranderde ook ZV van spelstijl door de combinatie te zoeken. We kregen enkele dotten van mogelijkheden, maar hun doelman deed een aantal fantastische reddingen op schoten van Job Vetketel, Hemmo Mulder en Teun Besselink. Langs de kant sloeg de stemming van ”het komt wel goed”, om naar “het zal toch niet”. Gelukkig gebeurde het laatste niet. Uit een strak aangesneden corner van Hemmo Mulder, kopte Freek Vlaskamp, als was hij een spits uit de premier league, met een echte header, binnen. Eindelijk 1-0.
Punten bijschrijven en volgende week tegen SVV Enschede, ook thuis, proberen het beter te doen dan vandaag. De huidige 2e plek in onze competitie is echter best wel geflatteerd, gezien het aantal wedstrijden van concurrerende ploegen.