De beste Nederlandse voetballer allertijden, ene Johan Cryuif, was ook bekend om zijn logica uitspraken over het voetbal. “as je de bal niet heb, ken je ook niet score”. Dit was nou precies waar het ZV vanmiddag aan ontbrak. Eenmaal in bezit van de bal, duurde het maar even, of het leder was weer in bezit van de tegenstander. De ene keer was het te slordig, de andere keer dachten we met een wereldpass UD te verschalken. Beide activiteiten leverden echter niets op. Probeer maar eerst simpel je dichtst bij zijnde teamgenoot aan te spelen en om zo tot voetballen te komen.
Het zat onze jongens ook niet mee vanmiddag. Binnen drie minuten speeltijd lag de bal al achter Myron, onze keeper. Meckelenkamp, hun rechterspits, stoof als een zoef de haas langs onze verdediging om vervolgens de bal mooi in de verre hoek te krullen. 1-0. Dat dit niet alleen geluk was, bleek uit het feit dat hij een royale 20 minuten later, dus ook weer op de brommer, hetzelfde kunstje herhaalde. 2-0.
ZV kwam het laatste kwartier van de eerste helft wel beter in het spel wat resulteerde in een aantal kansrijke vrije trappen rondom het Weerselose doel. Maar als je met hoge ballen richting doel van de tegenstander gaat, heb je toch wel de nodige kopkracht nodig.
De 2e helft was wel beter in balans, al kende het al met al maar weinig hoogtepunten, om de opnieuw in grote getalen opgekomen supporters te ondersteunen om de vrieskou te vergeten. Dat ook nog de pas herstelden, Robin en Ramon, opnieuw het veld moesten verlaten met blessures, droeg ook al niet bij aan de feestvreugde. En oh ja, Mechklenkamp wist ook nog de 3-0 met een afstandsschot te realiseren.
Toch moeten we positief blijven. Immers vorig jaar lukte het ook om met nagenoeg dezelfde ploeg, na de winterstop 23 punten te halen en ons te handhaven in de vierde klasse.