Op een paar honderd meter van de Duitse grens, in de prachtige avondzon, lieten de ZV boys zien, wat vroegere sportcommentatoren van onze oosterburen, wie kent ze nog, bedoelden met de term: Uber den Kampf zum spiel kommen. Vanaf de allereerste minuut vocht en duelleerde ZV voor elke bal. “Onze jongens kwamen telkens net iets te laat”, merkte een Overdinkel bestuurder op in de koffiekamer tijden de rust.
3 kostbare punten leverde het vanavond op in de ongekend spannende situatie in de 4e klasse A om rechtstreeks klasse behoud, of mee doen aan de loterij die nacompetitie heet. Tegelijkertijd is het grappig om te constateren dat we na 8 wedstrijden in de 2e periode gewoon 2e staan met slechts 1 punt achterstand op koploper Almelo. Je zou kunnen zeggen dat we in ons 90 jarige bestaan nog nooit zo dicht bij de 3e klasse hebben gestaan, grapje.
Dan de wedstrijd. Na een kwartier werd de tomeloze inzet al beloond. Aan de rechterkant van zijn eigen doel werd de Overdinkel keeper in het nauw gedreven. Hij speelde de bal zo maar in de voeten van Ramon, die er rustig mee de box in wandelde, een verbaasde voorstopper passeerde en de bal strak binnen schoot. 0-1. Het zou de avond van Ramon worden, echter op onvoorstelbare wijze geassisteerd door de overige 10. En niet te vergeten trainer Ruud Ottenhof, die gaande de 90 minuten zijn stemgeluid verloren zag gaan.
10 minuten later kwamen we al op 0-2. Bart, hij komt er weer aan, kwam met een mooie actie over links tot in de hoek van de 16,5, al waar hij omver werd gedrukt. De vrije bal die de prima leidende scheids van dienst onze ploeg toekende, werd door Ramon steenhard, diagonaal, via onderkant lat, in geknald. Overdinkel liet het er niet bij zitten, maar kon maar geen potten breken. Tot 1 minuut voor rust. Een snelle aanval over rechts werd beëindigd met een strakke voorzet, welke hun spits wel raad mee wist en beheerst binnen tikte. 1-2.
Zouden we dan toch de weelde niet kunnen dragen. Twijfel ontstaat makkelijk bij een tegentreffer zo vlak voor de pauze. Echter niets was minder waar, ZV pakte de strijdbijl weer op en ging op zoek naar de 3e goal. Die kwam na voorbereidend werk van Jov, die samen met Tom op het middenveld elk duel fair aanging en werkelijk alle gaten dicht liep. Freek kopte de voorzet door, waardoor Ramon met zijn hoofd, de hoek voor het uitzoeken had. 1-3. Nog was het niet gedaan. Thomas stoomde op over links vanaf linksback tot linksbuiten. Passeerde in de box nog een tegenstander, die hem tackelde. Gedecideerd wees de leidsman naar de stip. Omdat Ramon op dat moment toch niet direct iets anders had te doen, schoot hij de penal onberispelijk in de linker hoek. 1-4.
Met deze vierde goal scoorde Ramon in mijn ogen een uniek record in 1 wedstrijd. Namelijk 4 goals, 1 met de voet, 1 met het hoofd, 1 uit een vrije schop en een uit een penal. Werk voor onze archivarissen zullen we maar zeggen. A.s zondag uit tegen RSC. Helaas beginnen we weer gewoon met 0-0 en met beide benen op de grond laten we hopen.
Door: Hennie Besselink